Είναι ο δρόμος το ταξίδι...

Είναι ο δρόμος που αφήνει τις σκέψεις να ονειρεύονται,

είναι τα σύννεφα που τρέχουμε να προλάβουμε 

και τελικά μας προλαβαίνουν γιατί η καρδιά σκοντάφτει 

όταν η ταχύτητα ζαλίζει το μυαλό

Είναι που άργησες μάλλον

και το στέρνο μου χτυπάει δυνατά,

γιατί υπάρχεις στον ήλιο που με τυφλώνει 

όσο να πιάσω το όνειρο.

Τρέξε με τον αέρα,

άστον να ανεμίσει τα μαλλιά σου και πάρε τη φορά τους.

Είναι η κατεύθυνση για την πορεία που η μνήμη

κάνει τη λήθη να αγαπάει αυτά που την πληγώνουν.

Τα χρώματα που βλέπεις στο δρόμο να τα χαίρεσαι,
μην τα φοβάσαι επειδή φέρνουν το βράδυ.

Η νύχτα θα χαράξει το φως της ημέρας
που θα έρθει ύστερα, γι’ αυτό  σου λέω μη φοβάσαι.

Είναι το φως, μόνο το φως τ΄ αληθινό είναι ο δρόμος,

που περνάει σαν σήραγγα από το μυαλό 

άδεια για να γεμίζει 

για να μπορεί η καρδιά να φτερουγίζει