Αγάπη στο τέλος

Και αν είναι τα λάθη ένα βουνό

να τρέξει το αίμα μου ζεστό,

στα δυο τώρα να κοπώ

και απ’ το χαμό να ζαλιστώ.

Να 'χω τα χέρια μου ήρεμα

τα μάτια μου κλεισμένα,

και εκεί μέσα στο μαύρο μου

να ονειρευτώ εσένα.

Θέλω ακούω πως μ' αγαπάς

και μην μετράς κανέναν,

ότι έρχεται θανατικό 

απ’ το δικό σου βλέμμα.  

Ήμουν εγώ τα πάντα σου

δεν ξέρω αν θα αντέξω,

να ζω χωρίς τα μάτια σου

και από την καρδιά σου απ’ έξω.

Θέλω ακούω πως μ΄ αγαπάς

και μην μετράς κανέναν,

ότι έρχεται θανατικό

απ’ το δικό σου βλέμμα.  

Ξακρίσματα

Λιώνω στης άκρης τον καημό 

στου πόνου το γεφύρι,

βυθίζομαι στο χαλασμό 

δεν σου χαλάω χατήρι 

Άσε με να ξακρίζω εγώ 

να νιώθω το άγγιγμα σου,

δεν ξέρω αλλιώς να αγαπώ

σαν φυλακτό κρατώ στα χέρια μου την άδικη καρδιά σου.

Έρχεσαι φεύγεις δεν μιλάς 

σαν να ναι κάποιο αστείο,

γυμνή που μ΄άφησες, μισή

να περπατώ στο κρύο. 

Άσε με να ξακρίζω εγώ

νερό να τρέχει το αίμα,

να με κρατάς στον ποταμό 

ολόγεμη να ΄ναι η ψυχή αλλά κενό το βλέμμα.

Ρίξε ζαριά 

να παίξουμε ακόμα μια παρτίδα,

μέσα στα μάτια σου εγώ 

το φως του κόσμου είδα. 

Γαλάζιο βαθύ