ΨΩΜΙ- ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ (ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ)

Επέλεξα αυτόν τον τίτλο για να βάλω σε ένα ενημερωτικό πακετάκι ειδήσεων, νέα  που σίγουρα όλοι έχουν ακούσει την τελευταία εβδομάδα. Τα νέα όμως αυτά, έστω και αν μεταξύ τους δεν έχουν σχέση, ενώνονται κάτω από το πρίσμα της ιστορίας, κάτω από ένα σύνθημα τομή που αποτέλεσε βασικό αίτημα του ελληνικού λαού κάθε φορά που βρισκόταν υπό συνθήκες κατοχής. Θα εξηγήσω αμέσως τι εννοώ .

Τρόφιμα τα οποία βρίσκονται κοντά στην ημερομηνία λήξεως τους, ή έχει παρέλθει η ημερομηνία που μπορούν με ασφάλεια να καταναλωθούν θα παραμένουν στο ράφι και θα πωλούνται σε αρκετά χαμηλότερη τιμή. Ας πούμε ότι δεν είναι τραγική η κατάσταση, αφού σύμφωνα με το νόμο θα βρίσκονται σε ξεχωριστό ράφι που θα έχουν την ένδειξη ΤΡOΦΙΜΑ ΠΕΡΑΣΜΕΝΗΣ ΔΙΑΤΗΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑΣ, τα γράμματα στη συσκευασία θα είναι μεγαλύτερα και ευανάγνωστα, θα περιγράφονται ξεκάθαρα οι παρενέργειες οι οποίες μπορεί να προκληθούν και θα πωλούνται μέχρι και στο 1/3 της αρχικής αξίας. Την ευθύνη για την κατανάλωση θα παίρνουν οι καταναλωτές και μόνο..Η τροφή είναι βιολογική ανάγκη του ανθρώπου και προκειμένου να ικανοποιήσει το αίσθημα της πείνας και να επιβιώσει θα πάρει την ευθύνη να καταναλώσει και ληγμένα. Αυτή είναι η λύση στις περικοπές των δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού;  Επειδή τα λεφτά της σύνταξης δεν φθάνουν για κανονικά τρόφιμα  και επειδή το κράτος πρόνοιας αντιλαμβάνεται ότι θα πέσει πείνα προετοιμάζει το έδαφος με αυτόν τον άθλιο τρόπο; Αναρωτιέμαι...

Τα σχολικά βιβλία από του χρόνου δεν θα είναι ετήσιας χρήσης αλλά τουλάχιστον τριετούς...Όχι δεν διαφωνώ με αυτό το «μέτρο», γίνεται εδώ και χρόνια στο εξωτερικό...Γιατί όμως τώρα...τόσα χρόνια περίσσευαν; Θα μπορούσαν να εξοικονομήσουν τη δαπάνη των 20.000.000-30.000.000 ευρώ από τα σχολικά βιβλία, όχι γιατί ζητούν οικονομία οι ξένοι  αλλά για ωφέλιμη επένδυση και πάλι στον κύκλο της παιδείας. Στις νέες τεχνολογίες και στη συγκρότηση ενός δυνατού εκπαιδευτικού σώματος  το οποίο θα δώσει στα παιδιά μας, μόρφωση για όπλο και για προίκα...δίνοντας ελπίδες για το μέλλον τούτου του τόπου.

Πρόσφατα συνέβη ένα γεγονός το οποίο πραγματικά με έκανε να ζήσω ζωντανά,  αυτά που διάβαζα τόσα χρόνια στα βιβλία της ιστορίας. Η αφορμή η πρεμιέρα ενός θεατρικού έργου στην Αθήνα, Corpus Christi, ονόματι. Ένα πλήθος αγριεμένο που απαρτιζόταν από κυρίες που χαιρετούσαν ναζιστικά και τραγουδούσαν τον εθνικό ύμνο, ένας παπάς που ύψωνε συνεχώς ένα σταυρό και μερικοί βουλευτές της Χρυσής Αυγής, που ήθελαν πάση θυσία να σταματήσουν την παράσταση γιατί αποτελούσε ύβρι των θείων…..Δεν είδα όμως να προσάχθηκε κανείς στην ασφάλεια...Καταπάτηση της ελευθερίας του λόγου, λογοκρισία...τι συμβαίνει από όλα και γιατί τους επιτρέπεται να κλονίζουν έτσι τη δημοκρατία, ή ότι έχει απομείνει από αυτήν;  Ας πάρει επιτέλους κάποιος σοβαρά το ρόλο του...

ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ  "αιτούμεθα" και πάλι  μετά από τόσα χρόνια, μετά από τόσους αγώνες ανθρώπων που δεν γνωρίσαμε καν, αλλά έχουμε κάτι πολύ κοινό μαζί τους, το ίδιο αίμα και την ίδια θέληση για ειρήνη και ελευθερία. Ας δούμε πια ξεκάθαρα τι έχουμε μπρος στα μάτια μας και ας μη γελιόμαστε, η ιστορία είναι και πάλι εδώ..γιατί έχουμε ανάγκη να θυμόμαστε, να γνωρίζουμε, να μην ξεχνάμε και να τραβάμε μπροστά.